 |
||||
 |
در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت پول نفت در ونزوئلا خانه می شود و در ايران خودمان گم می شود هنگام خواندن اين گزارش برای من که مترجم اين گزارش هستم اين پرسش مطرح گشت که چطور می شود در يک کشور نفت خيز ميليارد ميليارد پول نفت گم شود و در يک کشور نفت خيز ديگر با همان پول نفت دو ميليون خانه رايگان برای مردم ساخته می شود؟ دولت ونزوئلا دست به اجرای يک برنامه ساختمانی درخشان زده است. تخليه اجباری مسکن را ممنوع کرده است. کسانی که در اثر توفان های مصيبت بار خانه و کاشانه خود را از دست داده اند و نيز ساکنان محلات فقير نشين نخستين کسانی هستند که خانه های رايگان دريافت می دارند. در وبسايت دولت ونزوئلا تصويری از انگلس و در کنار آن جمله ای از مقاله ای که او پس از پايان دادن به شيوه توليد » : 140 سال پيش نوشت درج شده است، با اين مضمون در اين صفحه اينترنتی در «. سرمايه داری است که ميتوان مسئله مسکن را حل کرد باره برنامه درخشان دولت پرزيدنت چاوز توضيح بيشتر داده شده است: برای بر طرف کردن کمبود مسکن در ونزوئلا طی هفت سال 2 ميليون آپارتمان ساخته خواهد شد. چاوز روز پنجشنبه گذشته در اجلاس کابينه خود گزارش داد که در حال حاضر 400 هزار آپارتمان در دست ساختمان است. 80 هزار واحد از اين آپارتمانها تا پايان سال جاری در اختيار نياز مندان قرار خواهد گرفت. ريکاردو مولينا، وزير خانه سازی ونزوئلا، در همين اجلاس گزارش داد که از آغاز اجرای اين برنامه در آوريل سال 2011 تا کنون نزديک به 290 هزار آپارتمان در اختيار نيازمندان گذاشته شده است. در وبسايت مربوط به اين برنامه اعلام شده که تا پايان سال 2012 دست کم 350 هزار آپارتمان ساخته خواهد شد. ولی تا چند روز پيش چنين بنظر می رسيد که اين هدف تامين نخواهد شد. زيرا شرکت های ساختمانی نتوانسته اند طبق زمانبندی پيش بينی شده کار را تحويل دهند. از قرار معلوم دولت نمی خواسته است در جريان مبارزات انتخاباتی برای رياست جمهوری با شرکت های خصوصی ساختمانی در گير شود. پس از آن که در 7 اکتبر چاوز در مقام خود تثبيت شد بلافاصله چند نفر را مامور کنترل دقيق زمان بندی های مقرر کرد. اين سوء ظن وجود دارد که بعضی از شرکت های ساختمانی با توجه به مبارزات انتخاباتی برنامه خانه سازی را مخصوصا به تعويق انداخته اند تا از اين طريق بطور غير مستقيم به مخالفان دولت کمک کرده باشند. قربانيان توفان هائ دوسال گذشته نخستين کسانی هستند که مالک اين خانه ها خواهند شد. توفان های دو سال اخير چندين هزار خانه را در ونزوئلا ويران کردند. اين خانه ها رايگان در اختيار توفان زدگان قرار خواهد گرفت. طبق برنامه دولتی ديگری بنام ( خانه مجهز من ) برای تامين اسباب و اساس موردنياز ساکنان خانه های نو به آنها کمک خواهد شد. گروه بزرگ ديگری که از پروژه ساختمانی استفاده خواهد کرد کسانی هستند که تا کنون ساکن محلات فقير نشين در حاشيه پايتخت و ديگر شهرهای بزرگ بوده اند. اينها می توانند در ازای پرداخت ماهی 100 بليوار که 18 يورو از اين خانه استفاده کنند. در مرحله سوم اين برنامه خانه هائی در اختيار طبقه متوسط ولی کم درآمد جامعه قرار خواهد گرفت، که انها نيز تا کنون از کمبود مسکن و در نتيجه افزايش اجاره در زحمت بوده اند. همراه و همزمان با برنامه خانه سازی در ونزوئلا، چندين قانون به تصويب رسيد که هدفش مبارزه مستقيم با سوداگری مسکن است. چاوز در پنجم ماه مه 2011 طی مصوبه ای تخليه اجباری خانه های مسکونی افراد حقيقی و خانواده های آنان را که نيازمند سرپناه هستند، کسانی که بطور قانونی ساختمانی را برای سکونت شخصی در اختيار دارند، ممنوع کرد. دليل تصويب اين مصوبه که طبق آن عملا تخليه اجباری محل مسکونی ممنوع می گردد اين است که معيار تعيين اجاره ها بورس بازی با زمين و ساختمان و سودجوئی های بورس بازان، ملاکان و موجران بوده است و نه بالا رفتن ارزش واقعی ملک و يا افزايش منطقی و قابل درک اجاره ها . در نتيجه فقط قشرهای کم در آمد از طبقه متوسط و قشرهای ناتوان اجتماعی هستند که با خطر از دست دادن کاشانه خود روبرو هستند. چاوز می گويد اين وضع نه تنها عواقب اقتصادی و اجتماعی مستقيم برای خانواده هائی دارد که مورد تهديد هستند بلکه آنها را زيرفشارهای روانی و جسمانی نيز قرار می دهد و سلامت آنها را هم باخطر مواجه می سازد. نشریه آلمانی يونگه ولت، گزينش و ترجمه رضا نافعی
|
|
||
