click
click
click
click
click
click
click
click
click

click

 

  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  •  
  • click
  •  
  • رزم نامه شماره پنج
  • رزم نامه شماره چهار
  • به سوي اعتصاب عمومي
  • تنش آفريني هاي تازه
  • براي کوبيدن بازاري ها
  • نود و نه درصدي ها به پيش
  • براي اشغال بيت رهبري
  • پيام بيستم
  • پيام نوزدهم
  • امپراتوري ملاها
  • پدافندهاي بابکي
  • تصاحب کارخانه ها
  • click

  • نفت در ونزوئلا
  • پاره اي از مطالبات مرحله اي
  • اشرافيت شيعه ي صفوي
  • انتقال دارايي هاي ملي به دزدان
  • اصل 44: در هر يکان، يک کميته ي کارکنان براي مصادره دارايي هاي دزديده شده
  • برنامه هاي گفتمان هاي مطالبه محور يا پاره اي از خواست هاي جنبش
  • براي تغييرات بنيادي در ايران از عزت الله سحابي
  • چرا اين همه دشمني ملاها با دانشگاه ها از دکتر محمد ملکي
  • جنگ کوسه ها در نظام ولايي، داده هاي تکانه دهنده از دزدان سرکويگر
  • در پشت کشتارها و سرکوب ها، کودتاچيان چه پول هايي به جيب مي زنند
  • چه دزداني پشت کشتارها پنهانند

  • فهرست يکم: نقش روحانيون در مفاسد اقتصادي
  • فهرست دوم: دزدان ولايي يا ميلياردرهاي ايران
  • فهرست سوم: سرکوبگران يا مافياي اقتصادي
  • فهرست چهارم: مافياي مالي و نظامي کجا هستند
  • فهرست پنجم: چه دزداني از پدافندهاي بابکي مي ترسند
  • فهرست ششم: شماري از ملاهاي ميلياردر
  • فهرست هفتم: باندهاي مالي و سرکوبگر
  • از جنبش هاي جهاني بياموزيم

  • مصادره ها در ونزوئلا
  • آموزه هايي از جنبش خشم در يونان
  • خواسته هاي کمپ ميدان خورسيد در اسپانيا، تغيير انتخاباتي و مبارزه با کليسا
  • واکنشي هشيارانه، طرح ساختن “ويترين” از مصر رد شد
  • براي دوستي و آشتي در جهان

    داده هايي از کمپين

     

     

     click

    در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت

    نامه رضا شهابی به سازمان جهانی کار

    پنج شنبه 7 ژوئن 2012

     رضا شهابی عضو زندانی سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و

    حومه در نامه ای خطاب به کارگران شرکت کننده در اجلاس سازمان جهانی کار خواهان توجه آن ها و اين اجلاس به

    وضعيت کارگران و فعالين کارگری در ايران که تحت فشار قرار دارند، شد.

    به گزارش کميته ی دفاع از رضا شهابی، متن اين نامه به قرار زير است:

    دوستان کارگر!

    کارگران شرکت کننده در اجلاس سازمان جهانی کار من رضا شهابی عضو هيأت مديره و مسئول مالی سنديکای کارگران ٢٢ دستگير و زندانی شدم و در زمان دستگيری و بازداشت مورد /٣/ شرکت واحد به دليل فعاليتهای صنفی در تاريخ ٨٩ ضرب و شتم و فشارهای روحی و جسمی شديدی قرار گرفتم و بمدت طولانی در انفرادی ( ١١ ماه) محبوس بودم بدون آنکه از خانواده ام خبری داشته باشم و در نهايت محکوم به ۶ سال زندان، ۵ سال محروميت از فعاليت های سنديکائی و ٧ ميليون تومان جزای نقدی شدم و در حال حاضر هم به دليل ضرب و شتم و فشارهای جسمی و روحی از ناحيه گردن و کمر و سمت چپ بدن دچار اختلالات حسی و حرکتی شده و در بيمارستان برای عمل جراحی بستری هستم. دوستان من مگر من خارج از قوانين و کنوانسيون های سازمان جهانی کار قدمی برداشته ام؟

    سوال من از شما عزيزان حاضر در اجلاس اين است در اين مواقع نقش سازمان جهانی کار و نمايندگان کارگران حاضر در اين اجلاس چيست؟ همکاران من، ما زمانی برای نظام های سرمايه داری و نمايندگان آنها اهميت داريم که توليد ثروت کنيم و در جهت منافع آنها قدم برداريم در غير اينصورت مثل من زندانی می شويم و از بدو دستگيری کارفرمايان حقوق و بيمه را قطع می کنند و خانواده هايمان را تحت فشار اقتصادی قرار می دهند تا از اين طريق ما را تسليم خواسته های خود کنند.

    دوستان من، گناه من کارگر شرکت واحد چيست که بايد ۶ سال زندانی بکشم و ۵ سال از فعاليت های سنديکايی محروم باشم؟

    آيا درخواست افزايش دستمزد و مزايا بر اساس استانداردهای بين المللی و نرخ تورم واقعی جرم محسوب می شود؟ آيا دريافت حق عضويت از کارگران و اعضای سنديکای شرکت واحد جرم محسوب می شود؟

    آيا درخواست اجرايی شدن قوانين مربوط به مشاغل سخت و زيان آور جرم محسوب می شود؟ آيا درخواست اجرايی شدن طرح طبقه بندی مشاغل جرم محسوب می شود؟ آيا درخواست حقوق مساوی و برابر برای زنان و ممنوعيت کار کودک جرم محسوب می شود؟ آيا آموزش روابط کار، ايمنی و بهداشت کار جرم محسوب می شود؟ آيا خواستن يک زندگی شرافتمندانه انسانی که مطابق با استانداردهای بين الملی باشد جرم محسوب می شود؟ آيا رفتن به ادارات کار و هيات های تشخيص و حل اختلاف و ديوان عدالت اداری تحت عنوان نماينده کارگران و به خاطر دفاع از حقوق آنان جرم محسوب می شود؟ آيا ايجاد تشکل مستقل کارگری جرم محسوب می شود؟

    سوال من از شما کارگران شرکت کننده در اجلاس سازمان جهانی کار اين است که آيا شما از اين نهاد بين المللی و نمايندگان دولت ايران پرسيده ايد که به چه جرمی کارگران و فعالان کارگری مثل علی نجاتی، بهنام ابراهيم زاده، رضا شهابی، رسول بداقی، مهدی فراحی شانديز، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، علیرضا اخوان، فريبرز رئيسدانا و . . . در زندان محبوس هستند و در اين مواقع نقش سازمان جهانی کار و نمايندگان کارگران حاضر در اين اجلاس چيست؟

    در پايان از همه کارگران و فعالين کارگری ايران، فرانسه و ديگر نقاط جهان که برای آزادی من و ديگر کارگران زندانی تلاش کرده و می کنند تشکر می کنم.

    رضا شهابی

    عضو هيات مديره و مسئول مالی سنديکای کارگران شرکت واحد

    ۴ ژوئن ٢٠١٢ ) - بيمارستان امام خمينی تهران ) ١۵ خرداد ١٣٩

    سایت همبستگی

     

    >>Twitter

    >>

     click

    >>

     click