click
click
click
click
click
click
click
click
click

click

 

  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  •  
  • click
  •  
  • رزم نامه شماره پنج
  • رزم نامه شماره چهار
  • به سوي اعتصاب عمومي
  • تنش آفريني هاي تازه
  • براي کوبيدن بازاري ها
  • نود و نه درصدي ها به پيش
  • براي اشغال بيت رهبري
  • پيام بيستم
  • پيام نوزدهم
  • امپراتوري ملاها
  • پدافندهاي بابکي
  • تصاحب کارخانه ها
  • click

  • نفت در ونزوئلا
  • پاره اي از مطالبات مرحله اي
  • اشرافيت شيعه ي صفوي
  • انتقال دارايي هاي ملي به دزدان
  • اصل 44: در هر يکان، يک کميته ي کارکنان براي مصادره دارايي هاي دزديده شده
  • برنامه هاي گفتمان هاي مطالبه محور يا پاره اي از خواست هاي جنبش
  • براي تغييرات بنيادي در ايران از عزت الله سحابي
  • چرا اين همه دشمني ملاها با دانشگاه ها از دکتر محمد ملکي
  • جنگ کوسه ها در نظام ولايي، داده هاي تکانه دهنده از دزدان سرکويگر
  • در پشت کشتارها و سرکوب ها، کودتاچيان چه پول هايي به جيب مي زنند
  • چه دزداني پشت کشتارها پنهانند

  • فهرست يکم: نقش روحانيون در مفاسد اقتصادي
  • فهرست دوم: دزدان ولايي يا ميلياردرهاي ايران
  • فهرست سوم: سرکوبگران يا مافياي اقتصادي
  • فهرست چهارم: مافياي مالي و نظامي کجا هستند
  • فهرست پنجم: چه دزداني از پدافندهاي بابکي مي ترسند
  • فهرست ششم: شماري از ملاهاي ميلياردر
  • فهرست هفتم: باندهاي مالي و سرکوبگر
  • از جنبش هاي جهاني بياموزيم

  • مصادره ها در ونزوئلا
  • آموزه هايي از جنبش خشم در يونان
  • خواسته هاي کمپ ميدان خورسيد در اسپانيا، تغيير انتخاباتي و مبارزه با کليسا
  • واکنشي هشيارانه، طرح ساختن “ويترين” از مصر رد شد
  • براي دوستي و آشتي در جهان

    داده هايي از کمپين

     

     

     click

    در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت

    دومین گردهمایی بازنشستگان فولاد در مقابل مجلس

     

    بازنشستگان فولاد که از روز گذشته مقابل درب جنوبی مجلس تجمع کرده بودند؛ امروز هم به تجمع خود ادامه دادند

     

    به گزارش ایلنا، بازنشستگان صنعت  فولاد امروز برای دومین روز پیاپی مقابل درب جنوبی مجلس تجمع کردند

     

    از قرار معلوم این عده که از نقاط مختلف کشور برای پیگیری مطالبات خود مقابل مجلس شورای اسلامی آمدهاند، شب گذشته را در تهران سپری کردند

     

    به گفته یکی از معترضان،  قرار شده امروز بعد ظهر کمیسیون تلفیق مجلس تشکیل جلسه بدهد و به اعتراض بازنشستگان در مورد اختصاص رقم هزار و هشتصد میلیارد به صندوق بازنشستگی فولاد برای پرداخت حقوق سال 95 بازنشستگان رسیدگی کند

     

    این بازنشسته فولاد افزود: در صورتی که بعد از جلسه امروز کمیسیون تلفیق نتیجهای حاصل نشود فردا هم به تجمع خود ادامه میدهیم

     

    بازنشستگان فولاد که تعداد آنها بین 85 تا 90 هزار نفر است به عدم پرداخت کامل حقوق اسفند 94 و مشکلات بیمه خدمات درمانی خود که از یک سال و نیم پیش به بخش خصوصی واگذار شده معترض هستند

     

    تجمع كارگران اعتصابی کارخانه لاستيك سازي خوزستان مقابل فرمانداري گتوند!

     

    روزیکشنبه29فروردین، كارگران اعتصابی کارخانه لاستيك سازي خوزستان دراعتراض به تحمیل قراردادهای یک ماهه، برای باردیگر دست به تجمع مقابل فرمانداري گتوند زدند.

     

    به گزارش30فروردین ايرنا، اين كارگران كه نسبت به نحوه انعقاد قرارداد و شرايط سخت و طاقت فرساي كاري در اين شركت معترض بودند با برپايي تجمع خواستار پيگيري و رفع مشكلات اين شركت از سوي مسوولان ذيربط شدند.

     

    تعدادي از اين كارگران با اشاره به اينكه سوء مديريت باعث ايجاد اين اختلال ها در شركت لاستيك سازي خوزستان شده است، بيان كردند:در روز چهارشنبه 25فروردين ماه با توافقي كه با نماينده مديريت شركت صورت گرفت مقرر گرديد قراردادها بر اساس سابقه كار به صورت سه ماهه، شش ماهه و يكساله باشد، ولي نماينده شركت پس از چند روزاين نوع قرارداد را رد كرد واز انعقاد قرارداد بصورت يك ماهه خبر داد.

     

    اين كارگران همچنين با اشاره به اينكه در کارخانه لاستيك سازي خوزستان،كارگراني با بيش از 20سال سابقه وجود دارد افزودند: در طي روزهاي گذشته 25نفر از كارگران كه با شركت قرارداد داشتند اخراج شدند و مديريت 25نفر ديگر را به جاي آنها به صورت پيمانكاري بكار گرفت

     

    اعتراضات کارگران پیمانکاری شرکت بلندطبقه - فاز 19 عسلویه

     

    کارگران پیمانکاری فاز 19 عسلویه پس از آنکه از وعده پرداخت معوقات مزدی خود برای روز اول اردیبهشت ماه مطمئن شدند به اعتراضات خود خاتمه دادند.

     

    به گزارش30فروردین ایلنا،تعدادی از کارگران فاز 19 عسلویه اعلام کردند: طی جلسه ای که دیروز یکشنبه (22 فروردین ماه) با حضور کارفرما، نماینده کارگران معترض و مسئولان اداری منطقه ویژه عسلویه برگزار شده است، مقرر شد که تمامی معوقات مزدی کارگران تا روز چهارشنبه (اول اردیبهشت ماه) پرداخت شود.

     

    برپایه این اطلاعات کارگران مورد نظر که شمار آنها به 280 نفر  میرسیده است، پس از اطمینان از قطعی بودن پرداخت معوقات مزدی خود به اعتراضات خودکه از واپسین روزهای سال گذشته آغاز و تا روزهای اخیر نیز ادامه داشت، پایان دادند.

     

     تجمع اعتراضی تاکسیداران خرم آباد مقابل استانداری لرستان

     

    امروز30فروردین،عدهای از تاکسیداران خرمآباد نیز در محل استانداری لرستان حضور یافته و اعتراض خود را از عدم نظارت تاکسیرانی و حملو نقل استان بیان کردند.

     

    به گزارش30فروردین تسنیم،تاکسیداران درونشهری از زحمتکشترین اقشار جامعهاند که هر روز ملزم به ارائه خدمات مورد انتظار جامعه با کمترین چشمداشت هستند این افراد از مشکلات و سختیهای کار خود همیشه گلایهمند هستند، اگر پای درد دل آنها بنشینی دل پردردی از مزد کم، درآمدهای ناچیز با ساعتهای طولانی کار در سرما و گرما، ترافیکهای سنگین، خیابانهای کمعرض و نامناسب و رقابتهای فشرده با خودروهای مسافرکش شخصی دارند.

     

    یکی از رانندگان ناوگان حملو نقل مسافری بینشهری خرمآباد اظهار داشت: با وجود مشکلات اقتصادی که در کل کشور ایجاد شده، ناوگان حملو نقل عمومی سهمیه بنزین داشتیم که در دولت تدبیر قطعشده و برای مسافربرهای ناوگان حمل و نقل عمومی و شخصی یک نرخ محاسبه میشود.

     

    وی افزود: رانندگان بینشهری ناوگان حملونقل عمومی برای گرفتن مجوز بالغبر18 کارت باید بگیرند و برای دریافت کارت سلامت، قوانین مقررات اخلاق و دفترچه کار سالانه 800 هزار تومان باید بپردازیم ولی متأسفانه در میدان بسیج راننده شخصی بدون هیچگونه مجوز امنیتی حداقل روزی چهار سرویس رفت و آمد میکند.

     

    راننده ناوگان حملونقل مسافری بینشهری خرمآباد عنوان کرد: جایگاه رانندگان ناوگان حملونقل عمومی ترمینال شرق خرمآباد مناسب نیست و رانندگان باید از صبح تا شب منتظر مسافر بمانند.

     

    یکی دیگر از رانندگان ناوگان حملو نقل مسافر بینشهری خرمآباد اظهار داشت: تاکسیرانی خرمآباد و حملو نقل استان هیچگونه نظارتی در جایگاههای تاکسی ندارند.

     

    وی افزود: از صبح تا غروب فقط منتظر مسافر میمانیم و مسافربرهای شخصی در سطح شهر مشغول حمل مسافر هستند که باید مسئولان از حمل مسافر توسط خودروهای شخصی جلوگیری کنند که متاسفانه کسی نظارت نمیکند.

     

    راننده ناوگان حملو نقل مسافر بینشهری خرمآباد عنوان کرد: با این وضع موجود نمیتوانیم اقساط خودرو خود را پرداخت کنیم وهیچ خدماتی از طرف اداره حملونقل و راهنمایی و رانندگی داده نمیشود حتی استهلاکی نیز برایمان در نظر نمیگیرند.

     

    تمجع اعتراضی متقاضیان مسکن فرهنگیان  مقابل استانداری زنجان!

     

    امروز30فروردین،فرهنگیان در مقابل استانداری زنجان به دلیل تاخیر در تحویل پروژه یک هزار و 196 واحدی فرهنگیان پونک تجمع کردند.

     

    به گزارش30فروردین موج رسا،احداث پروژه یک هزار و ۱۹۶ واحدی فرهنگیان زنجان در حدود 10 سال به طول انجامیده و متقاضیان که از طولانی شدن بهرهبرداری و تحویل واحدها به ستوه آمدند برای اعتزاض خود در مقابل استانداری تجمع کردند.

     

    پروژه یک هزار 196 واحدی مسکن فرهنگیان از سال 85 در زنجان کلید خورده است و این پروژه در 16 بلوک در زمینی به مساحت 44 هزار و 100 متر مربع و 130 هزار مترمربع زیربنا با شرکت تأمین مسکن فرهنگیان بسته شد.

     

    عملیات ساخت این پروژه در شهریور سال 86 آغاز شده تا سال 88 پروژه پیشرفت چندانی نداشت تا اینکه پس از مدتها وقفه در احداث واحدهای مسکونی و عدم انجام تعهدات پیمانکار برای تحویل پروژه در موعد مقرر، شرکت تأمین مسکن فرهنگیان از ادامه پروژه کنارگذاشته شد و در سال 91 این پروژه به شرکت بتن کاوه واگذار شد.

     

    معترضان پروژه یک هزار و 196 واحدی پونک اعتراض خود را این چنین عنوان میکنند که در این 10 سال این پروژه تحویل داده نشده و هر روز بهانهای مختلفی را مطرح میکنند.

     

    آنها میگویند هنوز این واحدها تحویل داده نشده اما وامها اقساط بندی شده و وام 20 میلیون تومانی را 30 میلیون تومان کردند و 9 میلیون تومان نیز سود مشارکت به آن تعلق گرفته است.

     

    این معترضان میگویند بیشتر این فرهنگیان مستاجر هستند و با این درآمد چگونه هم وام پرداخت کنند و هم اجاره خانه بدهند.

     

    یکی از این معترضان در مورد آورده متقاضیان میگوید همه متقاضیان آورده نقدی دارند که از 14 میلیون تومان تا 25 میلیون تومان بوده است.

     

    آنها میگویند در این مدت 10 سال از مسئولان مربوطه قولهای واهی شنیدهاند و خواستارند که شخص استاندار پاسخگوی این مشکل فرهنگیان باشد.

     

    از حرفهای معترضان گویا این واحدها قرار بوده در فروردین ماه سال 95 به متقاضیان تحویل داده شود ولی با ادعای برخی از معترضان هنوز بیش از 50 درصد کار پروژه مانده است.

     

    یکی از معترضان در این خصوص اداره مسکن و شهرسازی را به عنوان داوری بین فرهگیان و پیمانکار میداند که در روند پروژه هیچ دخالتی ندارد و میگوید در اداره مسکن و شهرسازی کسی به حرفمان بها نمیدهد.

     

    یکی دیگر از فرهنگیان در مورد انتظار 10 ساله خود میگوید 10 سال است که مستاجر هستم و در حال حاضر نیز از یک طرف اقساط بانکی که بدون اینکه مسکن تحویل داده شده را باید پرداخت کنم و از طرف دیگر ماهیانه اجاره خانه بپردازم.

     

    اعتصاب غذای دانشجویان دانشگاه بینالمللی قزوین

     

    ظهر روز یکشنبه29فروردین، جمعی از دانشجویان دانشگاه بین المللی قزوین در اعتراض به آنچه کیفیت پایین غذا عنوان می کردند، ضمن چیدن ظروف غذا در محوطه دانشگاه، اقدام به برگزاری تجمع کردند.

     

    به گزارش 29فروردین خبرنامه دانشجویان ایران، در این تجمع که به گفته یکی از دانشجویان، 200 نفر حضور داشتند؛ دانشجویان ضمن اعتراض به کیفیت غذا خواستار بهبود غذای دانشگاه شدند.

     

    یکی از دانشجویان تجمع کننده در توضیح این تجمع گفت: این تجمع در اعتراض به کیفیت پایین غذای سلف صورت گرفته است، و دانشجویان از رئیس دانشگاه خواستار رسیدگی هستند.

     

    وی افزود: این اعتراض قبلا توسط شورای صنفی دانشجویان به مسئولین رفاهی رسیده بود، اما عدم رسیدگی باعث این تجمع شد.

     

    گفتنی است این تجمع پس از یکساعت و خواندن بیانیه ای توسط دانشجویان به پایان رسید.

     

     اعتصاب کارگران کارخانه لاستیک سازی خوزستان

     

    یکی ازکارگران کارخانه لاستیکسازی خوزستان گفت: با توجه به دست از کار کشیدن حدود 400 نفر از کارگران شرکتی و پیمانکاری این کارخانه، خط تولید از روز 14 فروردین تا الان متوقف شده است و کارگران شرکتی به علت اخراج25 نفر از کارگران شرکتی و کارگران پیمانکاری به دلیل مشکلات حقوقی و حقوق و عیدی معوقه 3 تا 4 ماهه از رفتن به سرکار خودداری کردند.

     

     به گزارش29فروردین ایسنا،وی با انتقاد از نحوه عملکرد مدیریت کارخانه تصریح کرد: با گذشت یکسال و نیم از روی کارآمدن مدیر جدید، عملکرد مدیریت به شدت ضعیف بوده است و مدیریتهای داخلی این کارخانه پی در پی عوض میشوند و طی روزهای اخیر نیز سرپرست کارخانه عوض شده است و شاید به علت عدم توانایی مدیرعامل هم در شرف عوض شدن باشد.

     

     یکی از کارگران شرکتی این کارخانه گفت: از اواخر سال گذشته متوجه شدیم که مدیریت کارخانه قصداخراج 60 نفر از کارگران شرکتی را دارند و پس از پایان تعطیلات نوروز نیز این شرکت 25 نفر از کارگران که از نیروهای جوان و در سخترین بخش این کارخانه یعنی اپراتور مشغول به کار هستند را اخراج کردند که این اقدام با اعتراض وسیع کارگران مواجه شد.

     

     وی با انتقاد از عملکرد مدیریت کارخانه لاستیک سازی خوزستان اظهار کرد: کارخانه مشکلات مالی را علت اخراج کارگران عنوان میکند در صورتی که اصلا مشکلی از لحاظ مالی ندارند و فروش کارخانه در وضعیتی عالی است.

     

     این کارگر علت نارضایتی کارگران پیمانکاری را حقوق معوقه 3 ماهه آنان و همچنین عدم پرداخت عیدی عنوان و خاطرنشان کرد: طی دو یا سه سال اخیر میزان تولید کارخانه به دلیل ضعف مدیریت به نصف رسیده و میزان ضایعات کارخانه نیز افزایش یافته است.

     

    درهمین رابطه: ازروزشنبه 14فروردین،حدود 100 کارگربخش های مختلف لاستیک خوزستان واقع در چهار کیلومتری شهر گتوند برای جلوگیری از اخراج،کوتاه ترشدن دوره قراردادهای کاری وعدم پرداخت سه ماه حقوق وعیدی در اعتصاب بسرمی برند.

     

    این کارگران روزیکشنبه15فروردین مقابل ساختمان فرمانداری گتوند تجمع کردند وازصبح روز دوشنبه16فروردین با اجتماع در مقابل کارخانه ومسدود کردن راه ورودی،اجازه ورود و خروج به داخل کارخانه را نمی دهند.

     

    این کارگران معترض که ورودی کارخانه لاستیک خوزستان را از صبح دوشنبه مسدود کرده و اجازه ورود و خروج به داخل کارخانه را نمی دهند افزودند:در نخستین روزهای سال جدید تعداد 25 نفر از کارگران این کارخانه اخراج شده و در برنامه تعدیل نیرو قرار دارند که این اقدام موجب نگرانی سایر کارکنان بخش های مختلف این شرکت شده است.

     

    به گزارش16فروردین ایرنا،کارکنان بخش های مختلف کارخانه لاستیک خوزستان در شهرستان گتوند با ابراز نگرانی نسبت به وضعیت شغلی خود اظهار داشتند:تعدادی از کارکنان این شرکت در آستانه اخراج قرار دارند.

     

    چند تن از این کارگران معترض ضمن تشریح شرایط سخت و طاقت فرسای کاری در این کارخانه اظهار داشتند: کارگران بخش های مختلف شرکت لاستیک خوزستان سالهاست در شرایط سخت و با حقوق و مزایای ناچیز مشغول بکار بوده اما مدیریت شرکت مذکور در صدد است تا تعدادی از کارگران را به بهانه تعدیل نیرو اخراج کند.

     

    این کارگران معترض که ورودی کارخانه لاستیک خوزستان را از صبح دوشنبه مسدود کرده و اجازه ورود و خروج به داخل کارخانه را نمی دهند افزودند:در نخستین روزهای سال جدید تعداد 25 نفر از کارگران این شرکت اخراج شده و در برنامه تعدیل نیرو قرار دارند که این اقدام موجب نگرانی سایر کارکنان بخش های مختلف این شرکت شده است.

     

    به گفته آنان در حالیکه حقوق پرداختی به آنان در سال 1390 رقمی بین 12 تا 16 میلیون ریال بوده این مبلغ در سال 94 به حدود 11 میلیون ریال کاهش یافته است ضمن اینکه حدود 300 نفر از کارگران این شرکت حقوق سه ماهه آخر سال 94 و نیز عیدی پایان سال را دریافت نکرده اند.

     

    این کارگران با گله مندی از تغییر قرارداد اشتغال خود از یکساله به قراردادهای 45 روزه ، یک ماهه و بعضا 15 روزه در اواخر سال 94 اظهار داشتند:برخی کارکنان این شرکت با 19 سال سابقه کار که اکنون در آستانه بازنشستگی قرار دارند در وضعیت شغلی مبهمی بسر می برند و بیم آن می رود اخراج شده و یا به پیمانکار واگذار شوند.

     

    کاهش هزینه و افزایش بهره وری ، انتقال دفتر مرکزی شرکت لاستیک خوزستان از تهران به استان خوزستان و استفاده از نیروهای بومی ، حذف مدیران پروازی ، ساماندهی وضعیت نابسامان پیمانکاری و تعویض پیاپی پیمانکاران ،پرداخت به موقع حقوق و مزایای کارگران ، اصلاح وضعیت قراردادهای پرسنلی و بلند مدت کردن آنها طبق مصوبه شورای تامین از جمله مطالبات کارگران معترض این شرکت می باشد.

     

    کارخانه لاستیک خوزستان در محدوده شهرستان گتوند در شمال خوزستان تولید کننده تیوپ انواع خودرو در کشور می باشد.

     

    گفته می شود 80 درصد تیوپ مورد نیاز کشور در این کارخانه تولید می شود.

     

    تجمع اعتراضی کارگران کشت و صنعت مهاباد مقابل فرمانداری

     

    روز گذشته شنبه 28 فروردین ماه، جمع کثیری از کارگران کشت و صنعت مهاباد برای احقاق حقوق خود برای چندمین بار جلوی درب فرمانداری این شهرستان تجمع کردند.

     

    بنا به گزارش29فروردین اسونیوز،روز گذشته شنبه 28 فروردین ماه، جمعی از کارگران کشت و صنعت مهاباد باری دیگر در نارضایتی به تعویق معوقه خود در مقابل فرمانداری تجمعی اعتراضی به پاکردند، این در حالی است که چند روز پیش نیز مورخ 23 فروردین ماه ، تعدادی از کارگران کشت و صنعت مهاباد برای پافشاری بر احقاق حقوق خود در برابر فرمانداری این شهرستان تجمع کردند و خواستار رسیدگی به وضعیتشان شدند.

     

    مجتمع کشت و صنعت مهاباد از زمان واگذاری به بخش خصوصی با بحران مدیریتی رو برو شد و مدیران جدید این شرکت علاوه بر عدم توانایی در پرداخت اقساط تسهیلات دریافتی از بانک ها و مطالبات اداره امور مالیاتی، قادر به پرداخت حقوق و معوقات کارگران،مرغداران و حتی قبوض انشعابات برق و گاز این مجتمع نبوده اند.

     

    کارگران و مرغداران طلبکار از کشت و صنعت مهاباد چندین بار در ادارات مختلف شهرستان از جمله اداره تعاون و فرمانداری مهاباد تجمع کرده اند که در آخرین مورد معاون سیاسی فرمانداری مهاباد در جلسه امنیت کارگری شهرستان با نمایندگان کارگران این مجموعه تولیدی صنعتی دیدار کرد.

     

    تجمع اعتراضی بیش از3هزار بازنشسته صنعت فولاد کشور مقابل مجلس

     

    بامداد روز29فروردین، بیش از3هزار بازنشسته صنعت فولاد کشور از استانهای مختلف با تجمع مقابل ضلع شرقی مجلس شورای اسلامی، خواستار رسیدگی به مطالبات خود و پاسخگویی مسئولان دولتی و مجلس شدهاند. این تجمع از مقابل ضلع شرقی مجلس آغاز شده و تا امتداد پیادهروهای ضلع شمالی مجلس برقرار است.

     

    این بازنشستگان خواستار پرداخت به موقع حقوق و مزایای خود، اصلاح احکام بازنشستگی خود بر اساس احکام سال ۹۱ و برقراری بیمههای درمانی با پوشش کامل متناسب با سختی کار دوران خدمت خود هستند.

     

    بنابه گزارشات منتشره بتاریخ29فروردین،نماینده تجمعکنندگان درخصوص علت حضور در مقابل مجلس شورای اسلامی، توضیح داد: ما بازنشستگان صنعت فولاد مطالباتی همچون دریافت حقوق در زمان مشخص، تکمیل احکام سال 91 و رفع مشکلات درمانی و هزینهای داریم.

     

    وی افزود: ۸۵ هزار بازنشسته صندوق فولاد دو ماه معوقات مزدی دارند و صندوق بازنشستگی فولاد توان پرداخت بدهیهای خود را ندارد و این صندوق در حال ورشکستگی است.

     

    یکی از این بازنشستگان دراین خصوص گفت : سال گذشته با مذاکراتی که با نمایندگان دولت داشتیم قرار شد 2 هزار پانصد میلیارد تومان برای پرداخت حقوق سال 95 بیش از 85 هزار نفر از بازنشستگان فولاد اختصاص یابد اما دو هفته پیش کمیسیون تلفیق مجلس فقط پرداخت هزار و هشتصد میلیارد تومان از آن را تصویب کرد.

     

    وی افزود: پس از اعتراض ما به کمیسیون تلفیق قرار شد 48 ساعت بعد کمیسیون تلفیق دوباره این لایحه را مجددا بررسی کند زیرا اختصاص هزار و هشتصد میلیارد تومان تنها حقوق نیمی از سال 95 را تامین میکند.

     

    این بازنشسته فولاد در خصوص مشکلات بیمه خدمات درمانی بازنشستگان فولاد گفت: پس از اینکه صندوق بازنشستگان فولاد بیمه درمانی بازنشستگان فولاد را به بخش خصوصی واگذار کرد مشکلاتی عدیدهای از یک سال و نیم گذشته برای بازنشستگان فولاد پیش آمد.

     

    وی ادامه داد: بیشتر مراکز درمانی به دنبال بد حسابی این شرکت بیمه خدمات درمانی از پذیرش دفترچه بازنشستگان خودداری میورزند، از این رو بار هزینههای درمانی بر دوش بازنشستگانی افتاده که به خاطر انجام کارهای سنگین در معادن از مشکلات ریوی رنج میبرند.

     

    تجمع جمعی از آموزشیاران نهضت سوادآموزی مقابل مجلس

     

    روز29فروردین، جمعی از آموزشیاران نهضت سوادآموزی در اعتراض به تبدیل نكردن وضعیت قرارداد خود مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع كردند.

     

    به گزارش29فروردین خبرگزاری مجلس،این تجمع كنندگان خواستار تبدیل وضعیت قراردادی خود شدند.

     

     

    یک مشاور حفاظت فنی و خدمات ایمنی وزارت کار:

    «مرگ براثر برق گرفتگی غیرمستقیم» نتیجه قصور کارفرماست

     

    ایلنا: یک مشاور حفاظت فنی و خدمات ایمنی وزارت کار می گوید: مرگ کارگران براثر برق گرفتگی غیرمستقیم معمولا به دلیل قصور کارفرماست . این در حالیست که جلوگیری از این حوادث، هزینه چندانی ندارد.

     

    «غلامرضا غفوری»، مشاور حفاظت فنی و خدمات ایمنی وزارت کار در گفتگو با ایلنا گفت: مرگ کارگران براثر برق گرفتگی غیرمستقیم و تماس با تجهیزات الکتریکی غیر مطمئن، حاصل اهمال کارفرمایان است.

     

    وی برای نمونه به حادثه مرگ کارگر مرندی براثر برق گرفتگی در ۲۱ فروردین ماه اشاره کرد و گفت: ماده ۲۲ آیین نامه حفاظت تاسیسات الکتریکی در کارگاهها، کارفرماها را ملزم میکند که سالانه از وزارت کار گواهینامه صحت عملکرد سیستم اتصال به زمین بگیرند.

     

    وی ادامه داد: این سیستم، برای اجتناب از برق گرفتگی غیر مستقیم ضروری است و نکته مهم این است که نصب این سیستم در حالی که میتواند به راحتی از بروز حوادث مرگبار جلوگیری کند، هزینه چندانی نیز برای کارفرما دربر ندارد

     

    غفوری افزود: به احتمال زیاد کارگاههایی که این حوادث در آنها رخ میدهد، فاقد این گواهینامه هستند و در این شرایط، تقصیر متوجه کارفرماست.

     

    وی در تشریح این مطلب گفت: اگر در کارگاهی در اثر عدم رعایت الزامات قانونی، حادثه رخ بدهد، بدون شک کارفرما مقصر است و بازرسان ایمنی وزارت کار باید برای کارفرما، تقصیر در نظر بگیرند و در عین حال، تامین اجتماعی نیز از کارفرمای خاطی خسارت میگیرد.

     

    غفوری در پایان اظهار داشت: در حال حاضر ۲۶۸ مشاور ایمنی برق تحت پوشش و نظارت وزارت کار در سراسر کشور مشغول به کار هستند که این کارشناسان گواهینامههای صحت عملکرد سیستمهای برقی کارگاهها را صادر میکنند.

     

     

     

    تجمع اعتراضی هنرمندان خوزستان مقابل موزههنرهای معاصر اهواز  

     

    جمعی از هنرمندان خوزستانی در اعتراض به واگذاری موزه هنرهای معاصر اهواز به بخش خصوصی روز گذشته در مقابل این موزه تجمع کردند.

     

    به گزارش29فروردین ایسنا، سال گذشته موزه هنرهای معاصر اهواز طی قراردادی برای مدت چند سال به بخش خصوصی واگذار شد که این اتفاق موجب برانگیخته شدن اعتراض هنرمندان به دلیل استفاده غیرتخصصی از این مکان فرهنگی شد.

     

    در این تجمع نماینده هنرمندان معترض گفت: قرار بود موزه به دست هنرمندان سپرده شود اما به دلایلی که ما هم از آنها بیخبریم به بخش غیرمتخصص سپرده شد.

     

    وی بیان کرد: پس از واگذاری موزه اعتراضهای جسته و گریخته و متفرق هنرمندان هیچ کاری از پیش نبرد. برای همین تصمیم گرفتیم همگی با هم تلاش کنیم تا حرکتی متحد داشته باشیم و یک خرد جمعی پشت خواسته ما باشد و مثل بقیه جاها که موزه را هنرمندان اداره یا بخش تخصصی اداره میکند این موزه نیز به هنرمندان یا بخش تخصصی بازگردد.

     

    در پایان هنرمندان طوماری را خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی امضا کردند.

     

    تجمع مالباختگان زمینهای هشتگرد در مقابل تعاونی مسکن اداره برق

     

    صبح امروز و برای چندمینبار مال باختمان زمینهای هشتگرد در مقابل تعاونی مسکن اداره برق تجمع کردند.

     

    تجمع مالباختگان زمینهای هشتگرد در مقابل تعاونی مسکن اداره برق

     

    به گزارش خبرنگار معماری نیوز، بیش از بیست هزار نفر از سال 74 از «تعاونی مسکن کارگران اداره برق تهران» قطعاتی را در شهر جدید هشتگرد خریداری کردند که تاکنون نه تنها زمینها به صاحبان آنها تحویل داده نشده بلکه افرادی نیز در این میان کلاهبرداری کردهاند.

     

    گفتنی است که در زمینهای فاز 5 هشتگرد جدید قرار بود برای این اعضا مسکن احداث شود، اما اعضای این تعاونی قریب به بیست سال است که علیرغم عدم تحویل مسکن، هیچ پاسخ منطقی برای متقاضیان مسکن ندارند.

     

    بر اساس این گزارش، پیگیری مالباختگان زمینهای هشتگرد، با تجمع در مقابل مجلس در اردیبهشت سال 90 آغاز شد و پس از آن این حرکت اعتراضی با تجمع در سال 91 در مقابل دادسرای عمومی، دی ماه 91 روبروی ساختمان مجلس، مراجعه به دفتر ریاست جمهوری در سال 92، تجمع در مقابل شعبه 76 دادگاه کیفری و ارسال نامه به کمیسیون ماده 90 ادامه داشت؛ اما تاکنون هیچ نتیجهای حاصل نشده و در نهایت صبح امروز برای چندمینبار مالباختگان در مقابل تعاونی مسکن اداره برق تجمع کردند

     

    یکی از مالباختگان در گفتوگو با خبرنگار معماری نیوز گفت:  تعاونی و دادگاه هنوز وضعیت این زمینها را مشخص نکرهاند و با گذشت 20 سال اعضا نتوانستند زمینهای مورد نظر را خریداری نمایند، لذا تجمع امروز با هدف پیگیری و روشنشدن وضعیت موجود برگزار شده است.

     

    این مالباخته با گلایه از اینکه هر روز  خبر جدیدی مبنی برتصاحب زمینها توسط نهادهای مختلف به گوش میرسد، اظهار داشت:  دادگاه شعبه 6، 76 کیفری هم هنوز جواب درستی نداده و مردم همچنان بلاتکلیف هستند. گفتنی است که گردهمایی امروز با هدف بررسی عملکرد تعاونی و دلیل عدم تحویل زمینها بوده است.

     

    وی در عین حال در گفتوگو با خبرنگار معماری نیوز، تاکید کرد: در سال 74 تعاونی، زمینها را به قطعات 220 متری با تمام مستندات قانونی و محضری تقسیم کرده بود،  در صورتی که هماکنون تعاونی با کمترین میزان ممکن یعنی 75 متر آپارتمان در مقابل مردم قرار گرفته است.

     

    این مالباخته ضمن بیان اینکه مدیران سابق تعاونی مدعی شده بودند که 481 هکتار زمین با اسناد معتبر موجود است، اذعان داشت: در حال حاضر شرکت عمران شهرسازی هشتگرد اسنادی را ارائه کرده که خبر از مالکیت این شرکت دارد، اما بر اساس ادعای مدیران سابق تعاونی، اسناد در اختیار آنها مربوط به سال 1322 بوده و در این در حالیست که اسناد شرکت عمران مربوط سال 68 بوده است

     

    گفتنی است روز 25 اردیبهشت سال جاری دادگاه اعضای هشتگرد برگزار خواهد شد.

     

     تجمع اعتراضی کارگران خراجی آلمنیوم المهدی هرمزگان مقابل کارخانه

     

    ظهر امروز28فروردین، 620 کارگر آلمنیوم المهدی هرمزگان که با 4ماه حقوق معوقه درپایان سال گذشته اخراج شده اند در مقابل درب ورودی این کارخانه تجمع کردند.

     

    به گفته برخی از این کارگران غالب این افراد دارای سابقه کاری بالایی هستند اما هیچگونه قراردادی با این کارخانه نداشته و حتی از بیمه نیز برخوردار نبودند.

     

    بسیاری از این کارگران که با اسم نیروی خدماتی وارد این کارخانه شدند همپای نیروهای خط تولید در کنار کوره ها کار میکردند اما دستمزد کارگر خدماتی را دریافت میکردند.

     

    این کارگران به دلیل نداشتن هیچگونه قراردادی با رجوع به اداره تعاون ، کار و رفاه اجتماعی استان هرمزگان در روزهای اخیر با جواب صحیح مواجه نشده و تنها پاسخ آنها، عدم دخالت قانونی این اداره کل در امور منطقه ویژه اقتصادی بوده است.

     

    به گزارش28فروردین ایسنا،یکی از کارگران کارخانه آلومینیوم المهدی هرمزگان که سابقه کار بیش از 23 سال در این کارخانه دارد گفت: به نظر میرسد مدیر کارخانه برای دریافت تسهیلات دولتی دست به این عمل زده و این اقدام سناریویی بیش نیست و تنها کسانی که متضرر می شوند کارگران و خانواده های آنها است.

     

    با توجه به شرایط پیش آمده فشار بر نیرو های مستقر بیشتر شده و بسیاری از کارگرانی که مشغول به کار هستند با شیفت های اضافه و فشار بیشتر روبه رو هستند.

     

    گفتنی است این کارخانه در حدود دو هزار و 400 پرسنل دارد که طبق حکمی620 کارگربا عقب ماندگی 4 ماه حقوق و مزایااخراج شدند.

     

    تجمعات کارگران کارخانه سدید ریخته گر

     

    امروز28فروردین، کارگران کارخانه سدید ریخته گردراعتراض به بلاتکلیفی شغلی و عدم پرداخت یکسال حقوق وحق بیمه مقابل کارخانه ومجلس دست به تجمع مقابل کارخانه ومجلس زدند.

     

    به گزارش28فروردین خبرگزاری مجلس، به گفته یکی از تجمع کنندگان این واحد تولید کننده غلتکهای نورد گرم به دلیل آنچه کمبود نقدینگی خوانده میشود، توان پرداخت به موقع حقوق کارگران و سایر هزینههای جانبی کارخانه را ندارد.

     

    به گزارش امروز ایلنادرهمین رابطه، صبح امروز (28 فروردین ماه) جمعی از کارگران کارخانه سدید ریخته گر در اعتراض به تعویق  12 ماه حقوق و مشخص  نشدن وضعیت شغلیشان در یکسال گذشته مقابل درب ورودی کارخانه تجمع کرده اند.

     

    گفته میشود،کارفرما ی سدید ریختهگر در سال 94 از مجموع 104 کارگر این کارخانه تعداد حدود 60 کارگر را در دو مرحله (خرداد وشهریور ماه ) به بهانه های مختلف اخراج کرده است ودر حال حاضر تعداد کارگران شاغل در این وا حد به 44 نفررسیده است.

     

    کارگران می گویند پیش از این در کارخانه سدید ریخته گر، بیش از 500کارگر  کار می کردند که طی دوسال گذشته به بهانه رکود بازار کار وافزایش مشکلات مالی به مرور اخراج شده اند.

     

    به گفته آنان کارگران سدید ریخته گر در این تجمع اعتراضی خواستار مشخص شدن وضعیت شغلی خود شدند. همچنین پرداخت حداقل بخشی از مطالبات یکسال گذشته شان از دیگر مطالبات کارگران عنوان شده است.

     

    همچنین آنان در تشریح جزئیات معوقات بیمه خود گفتند: معوقات بیمه ای کارگران سدید ریخته گر  مربوط به دوماه بیمه دی وبهمن ماه 93 به همراه 10 ماه حق بیمه در سال 94 می شود که هنوز پرداخت نشده است.

     

    کارگران با بیان اینکه از موعد بازنشستگی 25 نفر از همکارانشان گذشته است در ادامه درباره شرایط سخت بازنشستگی شان میگویند: این کارگران با استفاده از مزایای بازنشستگی مشاغل سخت وزیانآور امکان بازنشستگی دارند اما بدلیل اینکه کارفرما سهم 4 درصدی  بیمه آنان را در مشاغل سخت وزیان آورپرداخت نمی کند، امکان بازنشستگی برای این تعداد کارگر وجود ندارد.

     

    چه کسانی دادن قدرت دادن به پرستاران را تهدید برای موقعیت خود قلمداد میکنند

     

     نام مشاغل سخت که به میان میآید محال است شغل پرستاری از قلم بیفتد؛ آن هم سختی از جنس شببیداریهای مداوم و شیفتهای کاری سخت و فشرده و.... نام مشاغل کمدرآمد -به نسبت سختی کار- هم که به میان آید باز هم محال است کسی این شغل را فراموش کند. مشکلات صاحبان این حرفه که حدودا 160 هزار نفر می شوند از زبان خودشان:

     

    پرستار باتجربه یک بیمارستان دولتی اولین کیس ما برای گفتگو است. وی درباره مشکلات پرستاران اینچنین میگوید: امروز 80 هزار پرستار کمبود داریم.این در حالی است که هزاران پرستار جویای کار داریم در حال حاضر به ازای هر هزار نفر 1.8 نفر پرستار وجود دارد در حالی که طبق استانداردهای جهانی در آمریکا به ازای هر هزار نفر، 9 پرستار و در اروپا 7 نفر خدمت رسانی میکنند.از سوی دیگر بارها و بارها طی نامه نگاریها و جلسات متعدد، اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاران از وزارت بهداشت مطالبه شده ولی متاسفانه تاکنون به نتیجه نرسیده ایم در نتیجه مرتب نمک روی زخم جامعه پرستاری میپاشند. آقای پرستار در ادامه میافزاید: در بیمارستانها تمام اقدامات درمانی بعد و قبل از عمل به عهده پرستاران است، اما در زمان پرداخت حقوق و کارانه سهم بیشتر نصیب پزشکان میشود و این عدالت نیست. بنابراین پرستاران از بیعدالتی رنج میبرند. سیاستها همواره پرستارستیز است . خیلی از پرستاران ما تا 250 ساعت در شیفتهای شب و روز و شرایط سخت خدمات رسانی کنند، در صورتی که استاندارد ساعات کاری پرستاران باید 37 ساعت در هفته باشد.

     

    خانم پرستار جوانی هم میگوید: اولین مشکل در حرفه ما کمبود نیروی پرستاری است که باعث شده اکثر پرستاران مجبور باشند اضافه کاری اجباری بایستند که این مسئله هم باعث نارضایتی پرستاران شده است. از سوی دیگر چون پرستاران به دلیل فشار کاری خسته هستند و استراحت کافی ندارند، کیفیت، دقت و بازدهی کاهش پیدا کرده و نارضایتی خود پرستاران و بیماران را به همراه داشته است. وی میافزاید: یکی از مهمترین مشکلات ما پرستاران نگاه ارباب رعیتی برخی پزشکان به پرستاران است. مسئله مهم دیگر عدم اجرای قانون تعرفه گذاری پرستاران است که بی انگیزه شدن و تغییر شغل پرستاران را به دنبال داشته است. معمولا حقوق و مزایای پرستارها با رعایت انصاف پرداخت نمیشود و غیر از حقوق ماهانه معمولا سایر پرداختیها با چند ماه تاخیر پرداخت به پرستاران داده میشود. تفاوت دریافتی بین پرستاران که در تمام مدت در بخش حاضر هستند با پزشکانی که شاید یک ربع هم در بخش حضور ندارند، واقعا فاحش و به دور از انصاف است!

     

    این پرستار در ادامه درباره مشکلات پرستاران با بیماران میگوید: توقعات بیش از حد و خارج از وظیفه بیمار و مخصوصا همراهان بیمار از پرستار فشار روانی و استرس بسیاری را به ما پرستاران وارد میکند.بیماران و همراهانشان باید بدانند که هر پرستار معمولا در هرشیفت، مسئولیت دهها بیمار را برعهده دارد.البته باید تاکید کنم دانش ناکافی برخی از همکاران هم گاهی باعث بروز مشکلات برای بیماران میشود که این مشکل هم تا حدی به آموزش در دانشگاهها مربوط میشود و گاه به خود افراد. از سوی دیگر، نبود اتحاد بین پرستارها هم باعث میشود که نتوانند مشکلاتشان را حل کنند!وی در ادامه خاطرنشان میکند: همه میدانند که شغل پرستاری حرفه سختی است اما کمتر کسی از ما تقدیر و تشکر میکند.کاش حداقل برای روز پرستار از همه پرستارها با یک هدیه کوچک تشکر میشد ولی متاسفانه ... وی به مشکل دیگری اشاره میکند و میگوید: کاغذ بازی و نوشتن همه اقداماتی که برای بیماران انجام میشود، یکی از بزرگترین دغدغههاست که دست پرستاران را برای رسیدگی بیشتر به بالین بیمار میبندد!

     

    خانم پرستار دیگری هم میگوید: پرستاری به نظرمن پاکترین و مقدس ترین شغل است ولی متاسفانه در جامعه ما هیچ ارزش و احترامیبرای این شغل قائل نمیشوند؛ درست برعکس تمام کشورهای دنیا. اینجا چه از سوی مردم و چه از سوی مسئولان خیلی مورد کم لطفی وبی مهری قرارگرفتهایم.وقتی یک وزیر بهداشت به پرستار میگوید آمپول زن چه توقعی میتوان از مردم عادی داشت! پرستارهایی که تحصیلات لیسانس دارند با لیسانسههای دیگر رشتهها از زمین تا آسمان فرق دارند زیرا با انواع و اقسام بیماریها سروکار دارند و باید شیفت بمانند. از سوی دیگر یک پرستار درطول 4سال با تمام بیماریها، راههای درمان، داروها و عوارض و مراقبت پرستاری، راه تشخیص بیماری علتها، آزمایشهای تشخیصی و بسیاری مسائل دیگر را یاد میگیرند ولی یک پزشک دریک زمینه بعد از 11سال تخصص میگیرد و وقتی بیماری خارج از تخصصش باشد او را به متخصص دیگری ارجاع یا مشاوره میدهد ولی ما پرستارها باید در4 سال همه چیز را یاد بگیریم حتی بدون اغراق خیلی از رزیدنتها در بخشهای بیمارستانی وقتی در مسئله ای دچارتردید یا مشکل میشوند این پرستارها هستند که به آنها کمک میکنند حال عدهای پرستاران را آمپولزن میخوانند. این خانم پرستار ادامه میدهد: پرستار طی 24 ساعت حتی یک لحظه هم بیمار را تنها نمیگذارند و بر بالینش حضور دارند درصورتی که پزشک بعد از ویزیت یا حتی بعد ازعمل جراحی دیگر حضور مداومیبر بالین بیمار ندارد البته خب به این دلیل که باید بیماران دیگر را هم ویزیت کند یا دربیمارستان دیگری جان بیماران را نجات دهد اما این دلیل نمیشود تفاوت بسیاری بین پرستاران و پزشکان باشد. به نظرمن پزشک و پرستار در کنار هم و مکمل هم هستند درصورتی که در جامعه ما این نگاه متاسفانه از طرف پزشکان وجود ندارد.

     

    وی با ابراز تاسف میگوید:حق و حقوق پرستاران درقبال تمام زحماتی که متحمل میشوند، در قبال تمام شب بیداریها، در قبال بی عدالتیها، در قبال بد و بیراههایی که از بیمار و همراهانش میشنود و حتی گاهی هتک حرمت و کتک، درقبال سختی و فشار کاری و از آن طرف فشارهای خانوادگی به علت ساعات کاری و شیفتهای شب و روزهای تعطیل و نبود مرخصی به دلیل کمبود نیرو (به خاطرکمبود پرسنل پرستاری واستخدام نکردن پرستاران به این بهانه که ردیف شغلی و بودجه ندارند و پرستاران مجبورند به جای 2 یا 3پرستار درشیفتهای طولانی وسنگین انجام وظیفه کنند) این نیست که از مسئولان توهین بشنوند یا مورد بیتوجهی قرار بگیرند . از سوی دیگر هر روز قوانینی وضع میشود و عرصه را برای ما پرستاران تنگ میکند پرستاران باید همواره صبور باشند و حتی اخم به ابرو نیاورند، پر انرژی و مهربان بر بالین بیماران حاضر شوند با این اوصاف آیا حق و حقوقی که در جامعه به پرستاران تعلق میگیرد عادلانه وکافی است؟

     

    بسیاری از پرستاران مرد که نان آور خانواده و سرپرست یک خانواده یا حتی پدر و مادر و خواهر و برادر خود هستند را نیزعلاوه به دلیل مکفی نبودن حقوق مجبورند در چندین بیمارستان کار کنند تا مخارجشان را تامین کنند و روزها فرصت دیدن خانوادهشان را ندارند درصورتی که قانون

     

    بهره وری برای آسایش پرستاران تصویب شده اما متاسفانه این قانون هرجا که به نفع مسئولان باشد علیه منافع پرستاران استفاده میشود مثلا از پرستاران تعهد گرفته میشود درصورتی این قانون برایشان اعمال میشود که فقط در یک مرکز مشغول به کار باشند آیا این عمل امکانپذیراست؟! چگونه یک مرد پرستار با یک شغل مخارج زندگیاش را تامین کند؟

     

    سرپرستار یکی از بیمارستانهای دولتی و بزرگ در تهران هم درباره مشکلات پرستاری میگوید: یکی از اصلی ترین مشکل کمبود نیروی پرستار است. البته مشکلات فراوان است اما متاسفانه آن مسئولی که کلید کار در دستش است و تصمیم گیرنده است مشکلات ما پرستاران را درک نمیکند، حتی مشکلات هم به گوشش نمیرسد ، اگر هم برسد آنقدر ضعیف است که به نظرش اهمیت ندارد.

     

    وی میافزاید: بیش از 60 درصد پرسنل کادر درمانی در تمام بیمارستانهای ما پرستاران هستند. این یعنی یک پتانسیل بالقوه ، اما متاسفانه هیچ توجهی از سوی مسئولان به این موضوع نمیشود.وقتی قاطبه یک گروه به درستی مدیریت شود عملکرد کل گروه بهبود مییابد و بازدهی افزایش مییابد. اما متاسفانه نگاه مسئولان اینگونه است که نمیخواهند هزینه بیشتری صرف کنند در حالی که نمیدانند هزینه بیشتر ،سود بیشتری عایدشان میکند.

     

    این پرستار جوان تاکید میکند: تجربه نشان داده هر زمان از قدرت پرستاران کم شده یا مورد بی توجهی قرار گرفته ، بیمار آسیب دیده و بالعکس زیرا بیمار بیشترین وقت خود را در بیمارستان با پرستار میگذراند و سر و کار دارد.متاسفانه امروز پرستاران در جامعه ما تنها به غلام حلقه به گوش پزشکان تبدیل شده اند. منظور من از قدرت ، صرفا بعد مادی و حقوقی نیست بلکه باید به پرستاران برخی کارها تفویض شود از جمله اینکه مثلا من پرستار که دکترا یا کارشناسی ارشد داریم آنقدر تجربه و اطلاعات و دانش داریم که بتوانیم در یک محدوده ، دارو تجویز کنیم. آقای پرستار خاطرنشان میکند: امروز یک بهورز در روستاها قانونی 55 قلم دارو را نسخه میکند در حالی که من پرستار که اطلاعات بسیار بیشتری از بهورز دارم تنها باید فرمانبردار پزشک باشم.ما پرستاران عوارض داروها را به چشم دیده ایم و تا حدی علاوه بر علم ، تجربه تجویز دارو هم داریم.این یعنی قدرت بیشتر برای مراقبت بیشتر از بیمار با روند کنونی که پرستاران قدرتی دارند حتی اگر تعدادشان 2 برابر هم شود عملا روی کیفیت تاثیری ندارد.

     

    این سرپرستار با ذکر مثالی میگوید: در سمیناری برای پرستاران یک دکتر داروساز در انتها کتاب آموزشی به همه پرستاران داد که به نام خودش بود. در انتهای کتاب در قسمت رفرنس دیدم بیشترین ارجاعی که این خانم دکتر داشت به مقالات و کتبی بود که پرستاران نوشتهاند.در خارج از ایران پرستاران هم دارو تجویز میکنند هم تحقیقات بسیار و کاملا قدرت دارند، اما در ایران هیچ قدرت و زمینهای برای تفویض اختیارات بیشتر ندارند درحالی که پتانسیل آن وجود دارد. به عبارت دیگر، پرستاران در ایران جایگاه واقعی یک پرستار را ندارند و ضرر آن در درجه اول متوجه بیماران میشود.

     

    وی تاکید میکند: عدهای دادن قدرت به پرستاران را تهدید برای موقعیت خود قلمداد میکنند درحالی که باید بدانند هر کسی جایگاهی دارد و رسیدن به این جایگاه به مثابه تهدید برای دیگران قلمداد نمیشود.جایگاه اصلی پرستار باید اینگونه باشد که بعد از عمل شدن مریض، پزشک تا فردا یا چند ساعت دیگر که برای معاینه مجدد بازمیگردد، بیمار را به پرستار تحویل دهد بیآنکه نحوه مراقبت را به وی بیاموزد. در حالی که امروز پزشکان تصور میکنند پرستاران چیزی نمیدانند و هر بار باید به او توضیح دهند چه دارویی را چه ساعتی بخورد، کی آب بخورد یا نخورد و ...

     

    این سرپرستار با اشاره به طرح تحول نظام سلامت نیز میگوید: اجرای این طرح بیمارستانها را به شدت شلوغ کرد و این یعنی وظیفه پرستاران بیشتر شد درحالی که آنها اصلا در این طرح دیده نشدهاند. حتی امکانات و نیرو هم افزایش نیافته است و همه این مسائل موجب شده از یک سو توقع بیماران افزایش یابد و چون رقم کمیمیپردازند ارزش کار را متوجه نمیشوند. از سوی دیگر، مردم فشارها را بیشتر به پرستاران وارد کنند.البته پرستاران افزایش دستمزد داشتهاند اما اگر وظایف برابر شده، دستمزدها 2 برابر بیشتر شود. در نتیجه هیچ پرستاری راضی نیست.

     

    یک سرپرستار در بیمارستان خصوصی درباره مشکلات شغلش میگوید: اولین چالش پرستار، کار در ساعات و شیفتهای غیرمتعارف است. روزهای تعطیل، عید نوروز، شبها. این چالش برای زنان پرستار شدت بیشتری دارد و تا حدودی زندگی شخصیشان را تحت تاثیر قرار میدهد. مسئله دیگر کمبود نیروی پرستار است که در تمام بیمارستانهای ایران این مشکل وجود دارد. شاید مهمترین علت این کمبود این باشد که پرستاران ما آن ارج و قربی که باید را ندارند،حقوق و مزایایشان هم وقتی کم است طبیعی است اقبال کمتری به این شغل وجود داشته باشد و به دلیل این مشکلات، خروج نیروی پرستار از سیستم بسیار زیاد است. در عین اینکه ورودی نیرو هم چندان زیاد نیست.

     

    وی در ادامه میافزاید: کمبود نیروی پرستار در ایران درحالی است که توسعه بیمارستانها در کشور در حال افزایش است به ویژه بیمارستانهای خصوصی. از سوی دیگر، در زمینه پرداخت حقوق هم واقعا پرستاران با مشکلات مالی مواجهاند. برای مثال من همکار پرستاری داشتم که در آرایشگاه هم کار میکرد و میگفت درآمدش در آرایشگاه چند برابر کار پرستاری است درحالی که هیچ استرسی هم ندارد.

     

    خانم پرستار خاطرنشان میکند: این یک واقعیت تلخ و انکارناپذیر در کشور ماست که درآمد پرستاران تفاوت فاحش با درآمد پزشکان دارد و حتی قابل مقایسه هم نیست. این در حالی است که در کشورهای دیگر پرستاری جزو ده شغل پردرآمد قراردارد. سالهاست مسئولان روی تعرفهگذاری و تعدیل فاصله بین درآمد پزشکان و پرستاران کار میکنند اما هنوز به هیچ نتیجهای نرسیدهاند.

     

    وی ابراز امیدواری میکند: این نکته را هم بگویم که مشکلات پرستاران در زمینه نحوه برخورد بیماران و همراهانشان در مقایسه با چند سال قبل بسیار بهتر شده است. هر چند هنوز هم مردم توقعات بیجایی از پرستاران دارند و برخوردهایشان گاهی توهین به ماست.البته نباید شرایط بیماران و استرس همراهانشان را نادیده بگیریم اما متاسفانه بیماران و همراهانشان همواره خود را اورژانسیترین بیمار میدانند و توقع دارید پرستاران همه تمرکزشان روی آنها باشد. متاسفانه نحوه ارتباط بیماران با پرستاران در جامعه ما آموزش داده نمیشود هر چند تاکید میکنم در مقایسه با گذشته وضعیت بهتر شده است.

     

    خانم پرستار درباره چالش دیگر شغلش میگوید: مسئله اعتباربخشی که مدتی است در بیمارستانها پیاده میشود مشکلاتی را پیش آورده و نیاز است روی آن بیشتر کار شود. این استانداردسازی کپیبرداری از کشورهای پیشرفته است اما بومیسازی نشده است. برای مثال درحالی این استاندارد در کانادا پیاده میشود که در آنجا به ازای هر بیمار یک پرستار وجود دارد و همان سیستم و استاندارد در ایران که به ازای چند ده بیمار یک پرستار وجود دارد، اجرا میشود.از سوی دیگر، طبق این استانداردسازی همه اقداماتی که برای بیمار میشود باید مستندسازی شود یعنی دائما پرستار باید یکسری فرمها را پر کند که این مسئله پرستاران را از ارتباط بیشتر با بیمار و رسیدگی به او دور کرده و وقت پرستار صرف پر کردن فرم شده است. به عبارت بهتر، افت کیفیت و عملکرد. از این رو لازم است بازنگریاساسی در این زمینه انجام شود.

     

    یک استاد دانشگاه و دکترای پرستاری درباره مشکلات این حرفه میگوید: یکی از مشکلات این شغل کمبود جذب نیروست نه کمبود نیرو که این مشکل هم از یک سو به دلیل کمبود اعتبار است و از سوی دیگر بحث تخصص پرستاران در همه جوامع پیشرفته سازمانهایی هستند که برکار دانشگاههای پرستاری نظارت میکنند. این سازمانها نیازهای جامعه در زمینه پرستاری را به این دانشگاهها گزارش میدهند برای مثال میگویند در زمینه کودکان یا داخلی. دانشگاه هم بر این اساس نیرو تربیت میکند. در نهایت هم خود آن سازمان نیروهای صلاحیتدار را استخدام میکند. در سیستم ما ورود افراد رله است یعنی هر کسی در هر دانشکدهای که فارغالتحصیل شده باشد به اسم طرح نیروی انسانی وارد بیمارستانها میشود. درحالی که باید صلاحیت در استخدام لحاظ شود یا پرستاران براساس نیاز جامعه در حوزههای مختلف درمان آموزش ببینند.در نهایت ضرر به بیمار وارد میشود. امروز بسیاری از پرستاران باصلاحیت ما پشت درهای استخدام وزارت بهداشت ماندهاند چون بودجه کم است.

     

    وی درباره مشکلات آموزشی هم میگوید: متاسفانه پرستاری ما سلامت محور نیست بلکه بیماری محور است. بزرگترین بخش نیروی مراقبتی و بهداشتی پرستاران هستند. اما متاسفانه همه تلاششان روی بیماری و درمان است درحالی که نقش مهمیدر بحث سلامت و پیشگیری از بیماریدارند.باید پرستاران ما دو قدم پا جلوتر بگذارند، وارد جامعه شوند و وارد بحث پیشگیری شوند به خصوص اینکه عوامل خطر در جامعه ما مشخص است. درحالی که با روند کنونی تا چند سال دیگر با توجه به سبک غلط زندگی در ایران آن قدر تعداد بیماران افزایش مییابد که استخدام میلیونی پرستاران هم جوابگو نخواهد بود مگر اینکه بحث پیشگیری از هم اکنون فعال شود.

     

    این مدرس دانشگاه همچنین درباره مشکل دیگر پرستاران میگوید: طبق گفته سازمان بهداشت جهانی پرستار در قبال دغدغهها و نیازهای بهداشتی جامعه مسئول است. امروز بزرگترین دغدغه بهداشتی در جامعه ما بیماریهای مزمن است، اما چون یکی از مهمترین مشکلات پرستاران نبود استقلال حرفهای است در نتیجه این دغدغه در پرستاران دیده نمیشود.

     

    قائم مقام نظام پرستاری کشور نیز درباره مهمترین مشکلات پرستاران در کشور میگوید: همانطور که میدانید شغل پرستاری شغلی ماهیتا سخت و پرخطر است . به ویژه از جنبه فیزیکی چون پرستاران دائما با عوامل بیماری زا خطرناک در ارتباط هستند مثل سل ، ایدز و هپاتیت . علاوه بر این شیفتهای غیرمتعارف دارند آنها هم در یک محیط غمگین و پراسترس همه این عوامل شرایط کار را برای انسانها دشوار میکند تا جایی که شغل پرستاری به لحاظ شرایط سخت کاری منحصر بفرد است . از همین رو در همه دنیا برای افزایش جذابیت این حرفه با هدف جذب افراد ، امکانات و پوئنهایی را برای آن در نظر میگیرند.

     

    محمد شریفی مقدم میافزاید: در کشور ما متاسفانه به این حرفه کاملا بی توجهی شده و میشود. یکی از دلایل این بی توجهی هم اشکال در مدیریت سیستم بهداشت و درمان ماست که ربطی به این دولت و دولت قبل ندارد. در سال 76 طرحی تحت عنوان طرح نوین خودگردانی بیمارستانها به دانشگاهها ابلاغ و از همان زمان مشکلات پرستاران آغاز شد. تا قبل از اجرای این طرح با کم بودن منابع ، اما به صورت ناعادلانه بین همه توزیع میشد. مثلا در سیستم بهداشت و درمان ، در بحث پرداخت حقوق بین پزشکان و پرستاران اختلاف 5/1 الی 2 برابری وجود داشت. امروز هم در دنیا همینگونه است . مثلا در آمریکا اختلاف پرداخت پزشک متخصص پرستار 8 دهم است، در ترکیه 4/2 ، در عربستان 5/1 برابر و... است اما در کشور ما بعد از اجرای طرح گرفته شده اختلاف پرداخت پزشکان و پرستاران به چند ده برابر رسید.

     

    شریفی مقدم با بیان اینکه همین اختلاف پرداخت موجب شکل گیری فرهنگی در سیستم بهداشتی شد ، اظهار کرد: به این ترتیب که با افزایش اختلاف ، پزشکان تصور کردند برتری خاصی بر پرستاران دارند و این تصور پیش آمد حقوق عده ای که بیشتر است حقشان است . البته این موضوع تنها مربوط به پزشکان و پرستاران نیست . مثلا یک استاد فیزیک هسته ای حقوق کمتری از اساتید علوم پزشکی دریافت میکند. به عبارت دیگر باید بگویم تنها بحث مالی در این قضیه مطرح نیست بلکه به دنبال اختلاف پرداخت در برخی احساس برتری جویی ایجاد میشود و این احساس نیز باعث میشود این عده، افراد با درآمد کمتر را دیگر در تصمیم گیریها مشارکت ندهند و در نتیجه ای عده ای به موجب حقوق بیشتر ساختار مدیریت را در دست میگیرند؛ این مشکل ریشه ای و اساسی شغل پرستاران است.

     

    شریفی مقدم مهمترین معضل و مشکل پرستاران را عدم اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری میداند و در این باره میگوید: از سال 76 به بعد پرستاران دائما پیگیر بودند که در بحث پرداخت اختلافها را کم کنند و معیار پرداخت مثل تمام دنیا بر اساس شاخصها باشد نه سلیقه یا ساختار قدرت . در نتیجه طرحی را در مجلس پیگیری کردند تحت عنوان قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری . در تیرماه 86 این قانون به تصویب اکثریت مجلس رسید و امروز نزدیک 9 سال از تصویب این قانون میگذرد؛ قانونی که مهمترین خواسته پرستاران است و میتواند در بهبود عملکرد پرستاران اثر مثبت بگذارد، این در حالی است که این قانون اجرا نمیشود و یکی از موانع اصلی خدمات پرستاری نیز عدم اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری است.وی یکی از دلایل را هم تفکر پزشک سالار بر سیستم بهداشت و درمان میداند هر چند میگوید: قصد من توهین به جامعه پزشکان نیست چرا که برخی پزشکان هم مورد بی توجهی قرار گرفته اند مثل پزشکان عمومییا متخصصان اطفال و...

     

    قائم مقام سازمان نظام پرستاری درباره تاثیر اجرای طرح تحول نظام سلامت بر شرایط پرستاران نیز میگوید:پایههای طرح تحول سلامت به همان طرح نوین خودگردانی بیمارستانها نهاده شده است. در حالی که طرح اولیه خود در بحث اختلاف پرداخت مشکلاتی داشت. مثلا در این طرح و پیش از اجرای طرح تحول نظام سلامت اگر پرستاری 300 هزار تومان دریافت میکرد پزشک صد برابر یعنی 30 میلیون تومان میگرفت. با اجرای طرح تحول ، خود به خود تعرفهها 5/2 برابر شد یعنی 30 هزار تومان پرستار شد 700 هزار تومان و 30 میلیون پزشک شد 75 میلیون تومان و اختلاف دریافتها فاحش تر شد.وی با بیان اینکه در این نظام جدید هم همان نگاه برتری جویی عده ای بر عده دیگر وجود دارد، خاطرنشان میکند: در طرح تحول نظام سلامت بیشترین بار و فشار کاری اول روی پرستاران و بعد سایر کادر بهداشت و درمان است.از سویی دیگر این طرح بی هیچ پشتوانه کار کارشناسی و حتی مشورت و نظرخواهی از پرستاران به صورت فورس ماژور استارت خورد. قرار بود در این طرح ماندگاری پزشک و کیفیت ویزیت با استفاده از متخصصان و اعضای هیئت علمیافزایش یابد اما امروز بعد از 3 سال از اجرای این طرح به جای متخصصان و اعضای هیئت علمی، رزیدنتها بیماران را ویزیت میکنند.

     

    شریفی مقدم ادامه میدهد:به بهانه افزایش خدمات پزشکی طرح تحول نظام سلامت اجرا شد اما امروز نه تنها این خدمات بالا نرفته که یکسری خدمات القایی به بیماران افزود و در عین حال زحمت و بار کاری پرستاران را بیشتر کرد. حتی خواستار اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری با توجه به افزایش بودجه و اعتبار وزارتخانه شدیم اما باز هم نپذیرفتند.

     

    وی میافزاید: درحالی سال 94 به پاَیان رسید که علاوه بر مطالبات اصلی پرستاری مثل اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری ،اجرای کامل قانون ارتقای بهره وری به ویژه در بخش خصوصی بر زمین مانده است و از طرفی مشمولان قانونَ سخت و زیان آور نتوانستند از مزایایی که قانون گذار تصویب کرده برخوردار شوند. متاسفانه مطالبات جاری پرستاری در بخش دانشگاهی تا 8 ماه معوق شده است و وزارت بهداشت قادر به پرداخت این مطالبات نبوده است؛ مطالباتی که ناشی از اضافه کاریهای اجباری و شب کاریهای طاقت فرسا و شیفتهای فشرده همکاران پرستاری بوده است؛ اما کادر پرستاری به خاطر بیمار همکاری کردند، فشار بی امان را تحمل کردند، چون وجدانشان اجازه نمیداد تا مردم و بیماران آسیب ببینند و تعهد اخلاقی داشتند تا بخش خالی نماند و حتی در ایام تعطیلات نوروزی هم شاهد تلاش شبانه روزی همکاران پرستاری در مراکز درمانی و به ویژه جان بر کفان اورژانسهای پیش بیمارستان در کف جادهها بودهایم .

     

    از لا به لای روزنامه ها - فروردین 95

     

    >>Twitter

    >>

     click

    >>

     click