 |
||||
 |
در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد انجمن هاي بابکي در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر به اين شب سياه پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت گردهمایی های اعتراضی کارگران در رشت و اراک در هفته گذشته در نقاط مختلف کشور شاهد تجمعات کارگران در اعتراض به بی قانونی ها و به منظور احقاق حقوق شان بوديم. در رشت حدود ٢٠٠ کارگر کارخانه کنف کار گيلان با تجمع در مقابل استانداری گيلان نسبت به عدم توجه مسئولين به مشکلات معيشتیشان اعتراض کردند. جمعی از بازنشستگان اين کارخانه نيز همراه کارگران در اين تجمع اعتراضی حضور داشتند. ميزان مطالبات کل کارگران بازنشسته اين کارخانه حدود ٢ ميليارد تومان است. يکی از کارگران حاضر در اين تجمع به ايلنا گفته بود: هيچ مسئولی در استان سوال نمیکند چرا تجمع کردهايد، من خود کارگرم و با ٢١ سال سابقه کار بازنشسته شدهام اما معوقات من و همکارانم پرداخت نمیشود، فرزند محصل دارم و در آستانه بازگشايی مدارس پول ندارم يک جفت کيف و کفش برای فرزندم بخرم. اين واحد صنعتی در سال ٨٢ به بخش خصوصی و اگذار شد و يک سال بعد به علت بحران مالی و ناکارامدی در مديريت تعطيل شد. کارخانه کنف کار، تنها واحد توليدکننده گونی، کيسه و منسوجات کنفی در گيلان است. کارگران آن بارها در اعتراض به وضعيت کاری شان و عدم وصول مطالباتشان، در مقابل استانداری گيلان تجمع کردند. در تاريخ سی ارديبهشت سال ١٣٨۶ يکی از کارگران اين کارخانه با ١٨ سال سابقه کار، به دليل مشکلات شديد مالی و شرمندگی در مقابل زن و فرزندانش، خود را حلقآويز کرد. در همان روز نيز تجمع بزرگی مقابل استانداری گيلان برگزار شده بود. در اراک نيز حدود صد کارگر آونگان در تجمعی نسبت به تعطيلی کارخانه آونگان و بيکار شدن شان اعتراض کردند. با اعلام رای قطعی دادگاه در شعبه ٨ حقوقی اراک مبنی بر ورشکستگی شرکت آونگان، کارگران اين واحد توليدی در اعتراض به حکم صادره در مقابل شرکت تجمع کرده و خواستار حمايت مسئولين شدند. رای دادگاه با توجه به شکايت بازنشستگان شرکت مبنی بر عدم دريافت مطالبات سنواتشان صورت گرفته است. با ابلاغ حکم ورشکستگی، سازمان تامين اجتماعی نيز ليست بيمه کارگران را از تير ماه به بعد تاييد نکرده است. اين در حالی است که کارگران تا هفته گذشته در کارگاهها مشغول بکار بودند که با ابلاغ رای دادگاه و تعطيلی کارگاهها، پروژههای توليد سفارشات تعطيل شده است. مهدی اسکندری، نماينده کارفرما و رئيس حراست کارخانه آونگان که در ميان معترضين حضور داشت در اين زمينه گفت: از زمان شروع بحران از ۵ سال گذشته تا کنون بدليل عدم حمايت از سرمايه گذار و به تعويق افتادن وعدهها، مشکلات مالی شرکت بيشتر شده بطوريکه قول استانداری مبنی بر پرداخت ١۶ ميليارد تومان برای حمايت مالی پس از تاخير در اجرا به ٨ ميليارد تومان و سپس به ۴ ميليارد تومان در قالب مصوبه سفر هيات دولت به استان درآمد اما همان مصوبه هم به اجرا در نيامد تا اينکه استاندار شخصا در بهار سال ٩٠ در حضور خبرنگاران و مسئولان قول پرداخت ٢ ميليارد تومان برای پرداخت سنوات حقوق بازنشستگان را داد اما عدم تحقق اين وعده نيز باعث شد تا بازنشستگان بار ديگر شکايت خود را پيگيری کنند تا اين حکم اعلام شود. به گزارش کلمه، کارخانه آونگان توليد کننده انواع نبشی و دکل های انتقال برق است. اين کارخانه بزرگترين توليد کننده اين نوع دکل ها در خاورميانه بود. با شروع فروش ثروت های ملی بعد از ابلاغيه سياست های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی توسط رهبری اين کارخانه نيز در سال ١٣٨۴ به بخش خصوصی واگذار شد. در همان زمان عباس رجايی نماينده اراک در مجلس و عضو هيئت تحقيق و تفحص از سازمان خصوصی سازی در مورد اين واگذاری گفت: در بررسی های به عمل آمده از کارخانه آونگان در اراک مشخص شد که تخلفات زيادی در واگذاری اين کارخانه به بخش خصوصی صورت گرفته است و اين کارخانه ٢۵ ميليارد تومان ارزانتر از قيمت واقعی واگذار شد. کارخانه آونگان که ۴٩ درصد سهام آن متعلق به دولت است واگذاری آن حاکی از منافات جدی با قانون برنامه سوم توسعه است. کارخانه آونگان پيش از واگذاری به بخش خصوصی حدود ٧٠٠ کارگر داشت. بعد از واگذاری ٣٠٠ کارگر تغيير وضعيت پيدا کردند و با قرارداد کار موقت و با حداقل دستمزدها به کار گماشته شدند. بخشی از ماشين آلات کار و توليد از کارخانه خارج شده بود و از شش سالن توليد اين کارخانه تنها دو سالن با ظرفيت کم به فعاليت اشتغال داشت. ناکارامدی در مديريت کارخانه شرايط به جای رسانده است که اين کارخانه اکنون تنها ١٠٠ کارگر دارد که با اين حکم دادگاه انها هم بيکار شدند کلمه / 18 شهریور 1391
|
|
||
