 |
||||
 |
در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد انجمن هاي بابکي در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر به اين شب سياه پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت ایجاد شرایط پادگانی در کارخانه ها برای پشتیبانی از «دزدان ولایی». اعتراض کارگران آهنگری تراکتورسازی تبريز مدتی است که شخصی پاسدار از سپاه پاسداران که قبلا هم چندين بار با لباس و فرم نظامی سپاه وارد کارخانه شده بود و برای بازديد و بازرسی از شرکت چندين بار مراجعت نموده بود، چند ماهی است که از بازنشستگی ايشان در سپاه گذشته است و ايشان رسما در شرکت آهنگری مشغول بکار شده اند و از بدو ورود به شرکت تعداد ١٠٠ نفر از کارگران را اخراج نموده اند و مابقی کارگران را در حالت رعب و وحشت و تهديد و انگشت نگاری تهديد نموده اند، اکنون ما کارگران آهنگری تراکتورسازی نه توان و روحيه کار داريم و نه هيچ امنيت شغلی و فقط انتظار روز اخراجمان را می کشيم، اين تهديدها و قدرت طلبی ها بهمراه عدم پرداخت حقوق و مزايا باعث شده است که کارگران در خفقگان و سکوت کار کنند و از ترس برخوردهای ظالمانه اين سرهنگ بازنشسته هيچ حرفی برای احيای حقوق خود نزنند. مسئولانی که هميشه از عدالت در جمهوری اسلامی دم می زنند بهتر است بدانند که در اين نظام ناعدالتی کامل بر قرار است چرا که در اين نظام نه نظارتی هست و نه عدالتی، اين نظام روش پرورش ظالم را در پيش گرفته است و ظالمانه مردم را کنترل می کند کارگران شرکت آهنگری تراکتورسازی تبريز بدنبال اعتراضات اخير خود و بی توجهی مسئولان به مشکلات پيش آمده از سوی مديريت اين واحد، نامه ای سرگشاده را به شرح ذيل تهيه و جهت انتشار در اختيار رهسا نيوز قرار دادند. آنان در قسمتی از نوشتار خود با انتقاد از سرهنگ محمدپور( مديريت اين واحد) نوشته اند: مسئولانی که هميشه از عدالت در جمهوری اسلامی دم می زنند بهتر است بدانند که در اين نظام ناعدالتی کامل بر قرار است چرا که در اين نظام نه نظارتی هست و نه عدالتی، اين نظام روش پرورش ظالم را در پيش گرفته است و ظالمانه مردم را کنترل می کند، خصوصا قشر کارگری در همه جای ايران عزيزمان. متن کامل اين نامه بشرح زير است: با سلام مدتی است که شخصی پاسدار، از سپاه پاسداران بنام آقای سرهنگ محمد پرويزی که قبلا هم چندين بار با لباس و فرم نظامی سپاه وارد کارخانه شده بود و برای بازديد و بازرسی از شرکت چندين بار مراجعت نموده بود، چند ماهی است که از بازنشستگی ايشان در سپاه گذشته است و ايشان رسما در شرکت آهنگری مشغول بکار شده اند و از بدو ورود به شرکت تعداد ١٠٠ نفر از کارگران را اخراج نموده اند و مابقی کارگران را در حالت رعب و وحشت و تهديد و انگشت نگاری تهديد نموده اند، اکنون ما کارگران آهنگری تراکتورسازی نه توان و روحيه کار داريم و نه هيچ امنيت شغلی و فقط انتظار روز اخراجمان را می کشيم، اين تهديدها و قدرت طلبی ها بهمراه عدم پرداخت حقوق و مزايا باعث شده است که کارگران در خفقگان و سکوت کار کنند و از ترس برخوردهای ظالمانه اين سرهنگ بازنشسته هيچ حرفی برای احيای حقوق خود نزنند. مسئولانی که هميشه از عدالت در جمهوری اسلامی دم می زنند بهتر است بدانند که در اين نظام ناعدالتی کامل بر قرار است چرا که در اين نظام نه نظارتی هست و نه عدالتی، اين نظام روش پرورش ظالم را در پيش گرفته است و ظالمانه مردم را کنترل می کند، خصوصا قشر کارگری در همه جای ايران عزيزمان. کارگران در ايران با اين انديشه می خوابند که صبح حکم اخراجشان خواهد آمد.آيا کارگران که قشر زحمت کش هستند هميشه بايد در اضطراب و استرس زندگی کنند؟بايد هميشه شرمنده خانواده هايشان باشند؟ ما کارگران ، بعد از رحمت خدای منان و بزرگ ، چشم اميدمان به شما رسانه های معزز می باشد تا صدای ما را در اين خفگان به گوش مسئولان و همه دنيا برسانيد تا پرده ای ديگر از جنايات فاسدين بر داشته شود. با تشکر عده ای از کارگران شرکت آهنگری تراکتور سازی تبريز اخبار روز ٢۵ اسفند ١٣٩١
|
|
||
